Ардан Ангархаев

Сүлөөтэ Нэбтэрхы Толи — Википеэдиһээ

Ардан Лопсонович Ангархаев 1946 ондо Таблангууд тосхондо түрөө. Д. Банзаровай нэрэмжэтэ Буряадай гүрэнэй багшанарай дээдэ һургуулиин физикэ болон математикын факультет дүүргээ. Тоорын дунда һургуулида, «Саяан» сониной редакцида, Буряадай номой хэблэлдэ ажаллаа. «Буряад үнэн» хэблэлэй байшангай ахамад редактораар аша үрэтэйгөөр олон жэлдэ хүдэлөө.

Улаан-Үдэдэ «Суранзан» (1972), «Алтан» (1977), «Ороной сагаан одон» (1987) гэhэн туужанууд болон рассказуудай номуудые, «Мүнхэ ногоон хасуури» (1982) гэжэ роман, «Амисхаал» (1985) гэhэн шүлэгүүдэй ном гаргаа. Москвада «Сила притяжения» (1976) повесть, «Вечный цвет» (1988) роман хэблэгдээ. «Молнии и листья», «Небо и земля» гэжэ 5 ботиhоо бүридэhэн роман-мозаика зохеохы ажалайнь үрэ дүн болоно. «Алтан бэhэлиг» (1975), «Хадын орьёл» (1978), «Аршаанда болоhон найр» (1979), «Арбан табанай hара» (1981), «Нойргүй һүни (1982), «Үүдэнэй хонхо» (1984), "Улаахан сэсэгүүд үдэhэй даа...«(1985), «Дугы дээрэ» (1988) гэhэн Хоца Намсараевай нэрэмжэтэ Буряадай гүрэнэй академическэ драмын болон арадай театрнуудта табигдаhан зүжэгүүдэй автор. Гүрэн түрын болон олониитын ажал ябуулагша. Буряадай Уран зохёолшодой холбооной түрүүлэгшэ ябаа. Эрдэм шэнжэлэлгын ажалда горитой хубитаяа оруулаа. Хэлэ бэшэгэй эрдэмэй кандидат, түүхын эрдэмэй доктор юм.

А.Л. Ангархаев 1978 ондо Буряадай комсомолой шанда хүртөө. Буряад ба Орос Уласай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ, Буряадай арадай уран зохёолшо.