Истомин Василий Иннокентьевич
| Истомин Василий Иннокентьевич | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Түрэһэн һара/үдэр | 1918 оной апрелиин 24 | ||
| Түрэһэн газар |
Бураяд Уласай Кабанскын аймагай Брянск тосхон |
||
| Наһа бараһан һара/үдэр | 1943 оной ноябриин 28 | ||
| Наһа бараһан газар |
Украин ССР-эй, Запорожиин можиин, Запорожиин аймаг |
||
| Хамаадал |
 СССР |
||
| Сэрэгэй түрэл янзань | ябаган сэрэг | ||
| Алба хэһэн жэлнүүд | 1938 он-1943 он | ||
| Нэрэ зэргэ |
 |
||
| Дайн/байлдаан |
Эсэгэ Ороноо хамгаалгын Агууехэ дайн:
|
||
| Шангууд ба шагналнууд |
|
||
 РУВИКИ.Медиа дахи Медиафайл | |||
Истомин Василий Иннокентьевич (1918 — 1943) — Ажалшад-Таряашадай Улаан Сэрэгэй ахалагша лейтенант, Эсэгэ ороноо хамгаалгын Агууехэ дайнда хабаадагша, Зүблэлтэ Холбооной Баатар (1944 он).
Намтар
Василий Истомин 1918 оной апрелиин 24-дэ Брянск тосхондо (мүнөөнэй Буряад Уласай Кабанскын аймаг) түрэһэн юм. Эхин болбосорол абаһан. Итанцын МТС-эй дэргэдэ механизаторнуудай түр һургуули дүүргээ. Истомин 1938 ондо Ажалшад-Таряашадай Улаан Сэрэгтэ татагдаа. Алас Дурна зүгтэ, далайн Ольга тохойдо алба хааһан байна.
1942 оной октябрь һараһаа – Эсэгэ ороноо хамгаалгын Агууехэ дайнай фронтнуудта. 1943 оной мартын 20-до тэрэ бага лейтенантын түр һургуули дүүргээ. Баруун-Урда ба 3-дахи Украин фронтнуудай байлдаануудта хабаадаа. 1943 оной ноябрь болотор торгон сэрэгэй ахамад лейтенант Василий Истомин 3-дахи Украин фронтын 6-дахи армиин торгон сэрэгэй буудалгын 60-дахи дивизиин торгон сэрэгэй буудалгын 185-дахи полкын танкда эсэргүү буутай ротые захиржа ябаа. Днепр мүрэнэй түлөө тулалдаанда шалгарһан[1][2].
Истоминой рото 1943 оной ноябриин 25-да Украин ССР-эй Запорожиин аймагай Разумовка тосхон шадар Днепр мүрэниие амжалтатайгаар гаталжа, баруун эрьедэнь гараад, байлдаанай талмай эзэлэн абаа. Гурбан үдэрэй туршада Истомин ба тэрэнэй рото эзэлһэн байрадаа немецүүдэй угтан добтололгонуудые гэдэргэнь сохижо байгаа[1].
1943 оной ноябриин 28-да байлдаанда алдалан унаа. Разумовка тосхондо хүдөөлүүлэгдэһэн[2][3][4].
СССР-эй Дээдын Зүблэлэй Президиумэй «Улаан Сэрэгэй захирагшадай ба юрын алба хаагшадай бүридэлдэ Зүблэлтэ Холбооной Баатарай нэрэ зэргэ олгохо тухай» 1944 оной февралиин 22-ой Зарлигаар «Днепр мүрэнэй түлөө байлдануудай үедэ урдань табигдаһан дайшалхы зорилгонуудые шадамар бэрхээр дүүргэһэнэйнь түлөө, тиихэдээ шэн зориг ба баатаршалга харуулһанайнь түлөө» торгон сэрэгэй ахалагша лейтенант Василий Истомин Зүблэлтэ Холбооной Баатарай үндэр нэрэ зэргэдэ наһа бараһанайнгаа удаа хүртөө, мүн лэ Ленинэй орденоор наһа бараһанайнгаа удаа шагнагдаһан[5].
Дурасхаал
- В. И. Истоминай мүнхэ дурасхаалай хүндэлэлдэ нэрлэгдэһэн:
- Брянск тосхоной гол гудамжа (урдань «Түбэй» байһан, шэнэ нэрэнь «Василий Иннокентьевич Истоминой гудамжа»). 1984 ондо шэнээр нэрлэгдээ.
- Брянск тосхоной һургуулиин дэргэдэ 1975 оной апрелиин 24-дэ Баатарай сээжэ бэеын дүрсэ тодхогдоһон юм.
- Запорожи хотын гудамжа (Дээдэ Хортицо тосхоной гол гудамжа)
- Буряад Уласай Кабанскын аймагай Черкалово тосхон 1956 ондо Баатарай дурасхаалда Истомино гэжэ нэрэтэй болоһон[2].
Ажаглалтанууд
- ↑ 1 2 Наградной лист в электронном банке документов «Подвиг народа» (архивные материалы Центрального архива Министерства обороны Российской Федерации. Ф. 33. Оп. 793756. Д. 19. Л. 524, 525)..
- ↑ 1 2 3 Истомин Василий Иннокентьевич. Сайт «Герои страны».
- ↑ Информация в электронном банке документов Мемориал (электронный архив) .
- ↑ Информация в электронном банке документов Мемориал (электронный архив) .
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР в электронном банке документов «Подвиг народа» (архивные материалы Центрального архива Министерства обороны Российской Федерации. Ф. 33. Оп. 686043. Д. 20. Л. 3)..
Ном зохёол
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в Российская книжная палата 87-95382
- Герои Социалистического Труда. Биобиблиографический словарь. Том 1. — М., 2007.
- Кирилуша Л. К. Их будет помнить мир спасённый. — Киев, 1991.
- Криченивкер Е. М. Золотые Звезды воинов Бурятии. — Улан-Удэ, 1968.